Another day at Tokokoe
Door: Melissa en Romy
Bij aankomst op Tokokoe zien wij dat de leerlingen druk bezig zijn het terrein rondom de school schoon te maken. Dit is gebruikelijk op de meeste scholen in Ghana.
De schooldag start nadat de assembly heeft plaatsgevonden. Dit houdt in dat alle leerlingen voor de school verzamelen, gezamenlijk het volkslied zingen en de vlag hijsen. Helaas voor Tokokoe is de vlaggenmast gesneuveld, dus kan de Ghanese vlag niet gehesen worden. Echter, de saamhorigheid tussen leerkrachten en leerlingen is er niet minder om. Het tromgeroffel zwelt aan en de leerlingen marcheren naar hun eigen klaslokaal.
Vandaag gaan we, voor de tweede keer, observeren bij de keyteachers. Daarna willen wij samen met hen over hun leerdoelen (en verwachtingen) in gesprek gaan. Terwijl één van de keyteachers een wiskundeles geeft, wordt er aan de andere kant van de muur door de fourth grade gezongen. Zang en dans als energizers worden veel ingezet op Tokokoe. De leerkrachten en leerlingen stralen plezier uit tijdens het zingen van ‘I like the flowers’ en gaan daarna weer met nieuwe energie aan het werk. Terwijl de keersommen het bord vullen, verbazen wij ons om het feit dat er een vogel door het klaslokaal vliegt. Niemand kijkt op of om. Alleen wij lijken afgeleid. De co-teacher neemt het stokje over en start een les Performing Arts. Hierbij wordt besproken welk gevoel een lied teweegbrengt bij een leerling. Opnieuw zijn wij afgeleid…… Er ligt namelijk een grote machette in het midden van het lokaal. De leerlingen lopen op blote voeten, wij maken ons zorgen, maar op de één of manier gaat alles goed.
Wanneer de schoolbel klinkt is het tijd voor de break. De kinderen spelletjes onder de bomen en dansen en springen erop los. Ze willen ons heel graag de spelletjes leren, maar zijn vooral gefascineerd door onze huidskleur en willen ons allemaal vertellen wat hoe zij heten. Het enthousiasme tijdens het buitenspelen spatte er vanaf en zorgt ervoor dat wij nu al opzien tegen het afscheid van volgende week donderdag.
Tijdens de gesprekken met beide keyteachers wordt ons duidelijk dat zij hun persoonlijke doelen duidelijk kunnen omschrijven. Ze willen beiden al hun leerlingen tijdens samenwerkingsactiviteiten actief aan de slag zien. Wij haken hierop in door met voorbeeldactiviteiten te komen, waarmee wij de actieve houding en samenwerken tussen de leerlingen positief willen beïnvloeden. De keyteachers zijn hier enthousiast over. Terwijl wij het gesprek willen voortzetten, komt één van de drie juffen met een pasgeboren baby haar zoontje bij ons plaatsen. Baby Jaydin heeft op deze school veel oppasadresjes, aangezien zijn mama gewoon moet lesgeven.
Na de les ‘Ewe’ in de fifth grade, is de schooldag tot een eind gekomen. De tassen worden gepakt, de luiken gaan dicht en de leerlingen verzamelen zich wederom voor de school bij de grote boom. Zij nemen afscheid van de docenten en rennen zodra het mag het terrein af. Ook wij nemen afscheid van onze collega’s en stappen in bij Joy, onze taxichauffer. Op naar morgen.
Reacties (4)